-
1 buntowniczoś|ć
f sgt 1. (skłonność) rebelliousness; (wyrażanie niezgody) defiance- buntowniczość młodzieńczego wieku the rebelliousness of youth2. (w publikacji, działaniach) subversiveness, subversion- cenzura dopatrzyła się w utworze buntowniczości the censors considered the work to be subversiveThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > buntowniczoś|ć
См. также в других словарях:
buntowniczość — ż V, DCMs. buntowniczośćści, blm rzecz. od buntowniczy Buntowniczość wieku młodzieńczego. Buntowniczość charakteru … Słownik języka polskiego
